Witaj w Teatrze Kameleon

Miluś i Miłasia to dwójka kolorowych krasnali.
Wesoło żyją w swoim lesie, do dnia, w którym
przyjeżdża do niego… skrzat.

Nikt niczego o nim nie wie, oprócz tego, że wygląda inaczej.
Jego śmieszny wygląd powoduje, że czuje się osamotniony.
W dodatku splot przypadków sprawia, że zostaje postawiony w złym świetle…

Jak ocenią go dzieci? Jak bohaterowie wybrną z tarapatów?
Dzięki pomocy dzieci wszystko skończy się szczęśliwie!

W bajkowej scenerii, angażując dzieci
do aktywnego udziału w przedstawieniu,
uczymy je, że nie wygląd i pozory powinny wpływać
na naszą ocenę człowieka, lecz jego postawa i wartości.

Dzieci różnią się między sobą pod wieloma względami.
W rękach wychowawców leży regularna praca z dziećmi,
aby wszystkie różnice między nimi nie stanowiły barier.
Nasze przedstawienie może być
znakomitym uzupełnieniem tej nauki

Miluś i Miłasia z encyklopedii dowiadują się
o istnieniu ptaków dodo.
Niestety, ptaki te wyginęły, ale niebywałym trafem
ostatni ptak dodo znajduje się w świecie
dzieci i bohaterów.

Jest on jednak bardzo nieostrożny,
wpada w liczne tarapaty i tylko dzieci mogą pomóc mu się odnaleźć pośród czyhających niebezpieczeństw… Oczywiście, przy ich aktywnym udziale, wszystko dobrze się skończy!

To spektakl uczący dzieci
ostrożności i uwagi. Perypetie bohaterów i roztrzepotany ptak dodo są ku temu znakomitym
sposobem…

Przedstawienie obejmuje szereg zagadnień,
takich jak bezpieczeństwo w domu,
na drodze, czujność wobec obcych oraz zwierząt.

Okazuje się, że Miluś kompletnie nie wie co jest dla niego dobre…

Nie chce jeść, grymasi przy obiedzie, nie chce myć rąk ani zębów, nie lubi zażywać ruchu. Woli zajadać się słodyczami…

Jak zareagują na to dzieci?

Powiedzą, że tak nie wolno! Przez swój upór jednak Miluś dostaje nauczkę – wróżka zabiera mu głos. Na szczęście dzieci dobrze wiedzą co trzeba robić, aby był zdrowym. Dzięki ich pomocy Miluś odzyskuje głos, a wszyscy obiecują, że będą pamiętać, czego sił nauczyli.

Przedszkolak jest dzieckiem usamodzielniającym się bardzo szybko, z każdym dniem wydaje mu się, że jest coraz bardziej dorosły. Mimo, że w tym wieku rodzice i wychowawcy decydują o tym co dziecko je, co ma robić, przypominają o myciu zębów i badają u lekarza, to bardzo ważne jest, aby uczyć maluchy pozytywnych nawyków zdrowotnych już od najmłodszych lat.

Nasze przedstawienie zostało stworzone po to, aby gimnastyka, mycie zębów czy jedzenie warzyw stały się ważnym, regularnym i sumiennie wykonywanym nawykiem, któremu dziecko poświęci należytą uwagę i zaangażowanie. Przygody Milusia i Miłasi uczą dzieci zdrowego stylu życia, zachęcają do ruchu, oswajają dla nich warzywa i mięsko tak, aby to wszystko, co dla nich najlepsze i najzdrowsze, kojarzyło się również z czymś przyjemnym i wesołym.

Dbanie o środowisko to niezwykle ważne zagadnienie, z tym musi zgodzić się każdy.

W dobie globalnego ocieplenia i nadmiernego eksploatowania zasobów naturalnych bardzo istotne jest nauczenie dzieci szacunku dla Ziemi – czyli zarówno przyrody, jak i świata zwierząt.

Aby przyszłe pokolenia mogły cieszyć się pięknem tego świata i żyć w dostatku, chcemy zwrócić ich uwagę na to, jak traktujemy Ziemię. Staramy się już w młodym wieku wykształcać u dzieci „ekologiczne podejście”, to znaczy korzystanie z całego uroku naszej planety tak, aby jej nie krzywdzić.

Dzieci nie mają wpływu na globalne ocieplenie – to fakt. Za to my mamy wpływ na to, czy w przyszłości te przedszkolaki będą segregować śmieci, rozumnie korzystać z energii i odnajdywać ukojenie w przyrodzie.

„Babciu – a czemu masz takie wielkie oczy – spytała dziewczynka – „bo się dziwię, że tak urosłaś! A jak sie ktoś dziwi, to robi wielkie oczy. – odrzekł wilk przebrany za babcię.

Niestety, żadne dziecko nie da sie nabrać na to, że wilk to babcia, a babcia to wilk… Jedyne co pozostanie, to pośmiać się i uświadomić sobie, jakie niebezpieczeństwa czyhają na dzieci. A wilk – leśniczy już upewni się, że trafi na tresurę.

Brawurowa interpretacja klasyka gatunku, uwaga – grozi salwami śmiechu!